Dag 5, Dinsdag 26 Junie, Livingstone

Vanoggend het ek en Poen gegaan om geld om te ruil. Ons het eers gestop by die Zambian State Insurance om die Comesa Yellow Card Insurance te kry, maar niemand wou dit vir ons gee nie. Ek het ʼn versekering vanaf Madison Insurance gekry en Poen Goldman Travel Insurance by verskillende mense op die grenspos. Daar was gelukkig ʼn Madison agentskap in Livingstone. Ons stap toe oor die straat na die naaste Bureau de Change wat in ʼn klein winkeltjie was en ruil ons geld om. Ons kry 950000 kwachas vir U$200. Toe ons buite kom het twee manne besluit Poen se bakkie is vuil en dit moet gewas word. Niemand het hulle natuurlik gevra nie. Ek het van die geleentheid gebruik gemaak om paspoort foto’s te laat neem, vir ingeval ek later foto’s sou benodig, aangesien ons almal moes aansoek doen vir ʼn tydelike visum vir Tanzanië. Dit kos my 20000 kwachas vir 4 foto’s, gelukkig het Yvette en al die ander mense darem ekstra foto’s gehad. Poen vra toe die sekuriteitswag, wat voor die Zambian State Insurance gebou staan, hoeveel hy die twee manne moet betaal wie sy bakkie gewas het. Die voorstel was 15000 kwachas per persoon. Ewe skielik is daar skielik drie manne wat die bakkie gewas het. Terwyl Poen met hulle staan en stry neem ek sy tas met al hulle dokumentasie uit sy hand uit en spring in die bakkie. Poen kon nie sy deur vinnig genoeg toemaak nie, en druk die een man sommer so halflyf binne in die bakkie in.

Na ʼn groot gestry en betaal van die wassers, is ons daar weg op soek na die Madison gebou. Na ʼn paar keer se rondvra en rondry kom ons by ʼn gebou waar daar ʼn bakkie voor die gebou staan met ʼn Madison plakker op. Ons stop by die museum aan die oorkant van die pad en Poen vra die sekuriteitswag dat hulle tog nie weer sy bakkie moet was nie. Die Madison kantoor was op die derde vloer, waar ek toe die Comesa Yellow Card Insurance kon kry. Die Comesa Yellow Card kos 88000 kwachas vir 3 lande. Ek neem ook die versekering uit vir Tanzanië, Kenia en Malawi. Die kantoor was verskriklik vol papiere en kon definitief nie baie goed bedryf word nie. Daar was ʼn gekrap aan een van die mure en het ons vir mekaar spottenderwys gesê dat dit seker muise moet wees. Poen kon nie regkom nie en moes sy versekering in Lusaka gaan kry want dit was nie Madison nie.

Ons ry toe maar terug na die kamp waar ons vir die eerste keer ʼn lekker ontbyt maak. Na ontbyt ry ons almal in Poen se bakkie tot by die Victoria Valle. Die sproeiwolk is al van ver af sigbaar. Dis waar die naam “Smoke that Thunders” vandaan kom. Die toegangsfooi is US$10 per persoon. Die rivier was baie vol water en veroorsaak dit baie sproei oor die waterval.

Victoria Valle, Livingstone.

Victoria Valle, Livingstone.

Ons neem baie foto’s en video waarna almal, behalwe ek, die roete gaan stap. Die
afgrond was te steil vir my en ek besluit toe om maar bo te bly. Almal trek hul reënjasse aan en toe hulle terugkom was hulle sopnat, die sproei waai van onder af onder die reënjasse in. Ons bring ook ʼn besoek daarna aan die inligtingsentrum waar ons ʼn baie lang eentonige lesing kry van die geskiedenis van die valle. Daar was ʼn paar helikopters wat oor die valle gevlieg het, en alhoewel dit lekker sou wees, sou dit seker baie duur wees.

Ons ry daarna deur Livingstone om die ander mense te wys hoe dit lyk. Op die pad terug stop ons eers by die Spar, koop houtskool, brood en water en ry toe verder na die Zambezi Waterfront waar die African Queen se kaai is om te kyk hoe dit daar lyk en om te vra hoeveel dit kos. Dit kos US$55 per persoon. Ons besluit toe ons sal op die boot kom vaar wanneer ons terugkom van ons toer.


The Livingstone Safari Lodge, Livingstone

Terug by die kamp gaan maak ons ʼn draai by die kroeg om vir die vrouens te wys hoe dit lyk en om ʼn yskoue Mosi te drink. Mosi is die naam van die Zambiese bier wat ons die meeste geniet het. Dit word afgelei van Mosi-oa-Tunya of the “Smoke that Thunders”. Die aand braai ons vleis en pak die meeste van ons bagasie in die voertuie. Ons wou die volgende oggend vroeg vertrek.