Dag 4, Maandag 25 Junie, Rundu tot Livingstone

Ons staan weer eens teen 06:30 op, en gaan kyk na die Okavango rivier wat teen die Sarasungu River Lodge se kampplek verbyvloei. Nadat ons die voertuie weer vol diesel gemaak het, vertrek ons na Livingstone. Ons het besluit om eerder tot by Livingstone te ry en nie by Katima Mulilo te gaan slaap nie. Op pad na Katima Mulilo ry ons by die Popa Valle in.

Begin van die Popa Valle.

Op ons Kaokoveld toer het ons twee nagte by die Epupa valle geslaap. Langs die pad ry ons verby verskeie veld-slaghuise. Die rou vleis hang sommer aan drade uit bome en daar is geen manier om die vlieë weg te hou nie. Die mense wat die vleis koop, sal dit maar goed moet gaarmaak om seker te maak die vleis is eetbaar. Ons sal dit glad nie eers oorweeg om te koop nie. ʼn Mens kan ook nie te vinnig ry nie, want daar is orals beeste en bokke wat oor die pad stap, om nie eers te praat van die mense wat te voet is of op fietse ry nie. Ons stop by die Popa Valle wat maar eintlik net ʼn stroom versnelling is.

Almal met hulle Crocs aan.

Hier moes ons eers toegangsgeld betaal. Nadat ons die plek verken het en ʼn paar foto’s geneem het, eet ons ʼn ligte middagete. Na Katima Mulilo moes ons nog deur die Namibië / Zambië grenspos gaan en ons weet nie hoe lank dit gaan neem nie, en het ons besluit om nie te veel tyd langs die pad te versuim nie. Ons ry verder oor die Okavango rivier tot by die hek waar ons die Caprivi strook inry. Orals is daar borde wat sê dat ons 80 km/h moet ry en uitkyk vir die olifante vir die volgende 180km, maar nêrens was daar enige diere nie, wel tekens van olifante. Hierdie pad sal maar baie gevaarlik wees in die nag. Die naam Caprivi was altyd iets wat ʼn bekoring inhou maar daar is niks om oor opgewonde te raak as jy net op die hoofpad bly nie. Ons kom teen 14:00 by Katima Mulilo aan waar ons by die toerisme kantoor stop en Poen vir hom wit en rooi weerkaatsers koop. Volgens die dokumentasie wat ons by die AA ontvang het, is dit in sekere lande verpligtend om wit weerkaatsers voor en rooies agter aan weerskante van jou voertuig te hê.

Ons gooi diesel in en vertrek na Livingstone. Eers moes ons deur die Namibiese grenspos gaan waar daar groot aanbouings is. Die twee kantoortjies weerskante van die pad is maar in ʼn verwaarloosde toestand. Na 10 minute is ons klaar en ry ons verder na die Zambiese grens. Hier word ons vinnig met die paspoorte gehelp. Hier moes ons 3de party versekering teen R120 uitneem vir die tydperk in Zambië, en ook N$75 betaal vir die voertuig vir padbelasting. Daarna is ons na doeane waar ons die Carne de Passage moes wys asook 15000 kwachas betaal vir uitlaatgas-belasting. Nie een van ons het kwachas gehad nie en ruil dit buite die kantoor by ʼn straat-wisselaar. Ek het iewers gehoor dat dit onwettig was maar dit was die enigste plek waar ons geld kon omruil, nêrens in Suid-Afrika kon ons geld van die ander Afrika lande kry nie. Elkeen van ons gee R300 en kry 15000 kwachas. Ons vertrek na 20 minute verder oor die brug na Sesheke en Livingstone.

Brug oor Zambezi, tussen Katimo Mulilo en Sesheke

Yvette neem video van die brug en die rivier. Terwyl sy besig was om die video te neem sien ek daar kom iemand met ʼn uniform en geweer aangestap wat iets skree, maar ignoreer hom omdat ek het nie geweet of hy vir ons geskree het nie. Mariana was nog besig om af te neem, toe skree die man vir haar ook iets en maak asof hy sy geweer op Poen wil rig, Poen stop toe. Volgens die polisieman mag ons nie die brug afgeneem het nie. Ons ry verder verby Sesheke en Kazungula waar ons met die terug kom oor die veerboot gaan ry. Ons kom die aand 18:30 in Livingstone aan. Ons moes die laaste uur in die donkerte ry. Ons was verbaas om te sien hoe die mense se padgebruik gewoontes was. As ʼn voertuig voor jou ry sit die bestuurder sy linker flikkerlig aan as jy hom kan verbysteek en sy regter flikkerlig aan as daar iets van voor aankom. Snags sit hulle hul regterkantse flikkerlig aan om seker te wys waar die voorkant van die voertuig is. Ons kon nog nie uitvind hoekom nie.

Ons ry tot by Maramba River Lodge waar ons beplan het om te gaan slaap. Die Landie se voorruit is baie vuil en maak die ryery maar baie moeilik. Die Maramba River Lodge was vol bespreek en hulle verwys ons toe na The Livingstone Safari Lodge waar ons toe gaan kamp. Ons betaal net eers vir 1 dag en sal eers môre wil kyk hoe dit lyk voor ons nog ʼn dag gaan oorbly. Die eienaar van die plek, Chess, is ʼn Noorweër en hy het vir ʼn tyd in Suid-Afrika gebly. Hy kan nog baie goed Afrikaans praat. Die aand eet ons pasta. Daar is naby die kampplek is ʼn sjebeen wat tot in die vroeë oggendure musiek speel. Die honde van die buurt blaf die hele nag en is baie steurend vir die van ons wat maar lig slaap.